Testuj bezpłatnie Portal Ochrony Środowiska przez 48h i zyskaj pełen dostęp do bazy porad i aktualności.
Testuj terazKarta odpadu została omówiona na przykładzie opakowania po butli stalowej po gazie propan - butan.
Karta odpadu została omówiona na przykładzie skalpeli.
Narzędzia chirurgiczne są zwykle wykonane z wysokiej jakości stali nierdzewnej. Niektóre narzędzia posiadają też ostrza wykonane ze stali węglowej. Możliwe jest również zastosowanie innych materiałów, jednak ważne jest, by były trwałe, precyzyjne i łatwe do dezynfekcji przed każdym użyciem.
Przedstawiamy karty odpadu omówione na przykładzie cyny oraz aluminium.
Różnorodne metale znajdują niezwykle szerokie zastosowanie zarówno w przemyśle, jak i w codziennym życiu.
Agrochemikalia to takie środki jak pestycydy, herbicydy czy nawozy, używane do zarządzania ekosystemami w rolnictwie. Są używane do ochrony roślin przed szkodnikami, chwastami i do nawożenia gleby.
Karta odpadu została omówiona na przykładzie farby ftalowej do drewna i metalu. Farba jest pigmentowaną ciekłą, upłynnioną lub stałą substancją, która po zastosowaniu na podłożu cienką warstwą przekształca się w powierzchniowy film. Jest najczęściej używana do ochrony, koloryzacji lub zapewnienia tekstury.
Ten odpad jest omówiony na przykładzie drożdży. Są to jednokomórkowe organizmy, wykorzystywane szeroko w przemyśle gorzelniczym oraz piekarniczym.
Karta odpadu o kodzie 01 04 12 odnosi się do odpadów powstających przy płukaniu i oczyszczaniu kopalin, inne niż wymienione w kodach 01 04 07 i 01 04 11. Jest to odpad inny niż niebezpieczny, składający się głównie z utworów czwartorzędowych, takich jak piaski, żwiry i gliny, które powstają w procesie poszukiwania i wydobycia złóż kopalin.
Karta opisana jest na przykładzie konserwantu NaCl (chlorek sodu). Chlorek sodu jest powszechnie stosowany jako składnik soli kuchennej i innych produktów spożywczych. Jest również wykorzystywany w konserwacji ryb poprzez solenie.
Karta odpadu 02 02 80* dotyczy odpadowej tkanki zwierzęcej, która wykazuje właściwości niebezpieczne - w tym wirusa świńskiej grypy. Do odpadowej tkanki zwierzęcej można zaliczyć różne części i pozostałości po zwierzętach, takie jak skóra, kopyta, krew, pióra, ośrodki zwierzęce, tusze, łapki, racice, jelita, treść przewodu pokarmowego itp.
Terminem „węgle aktywne” określa się dużą grupę mikrokrystlicznych materiałów węglowych, charakteryzujących się silnie rozwiniętą powierzchnią właściwą oraz rozbudowaną strukturą porowatą. Jak sama nazwa wskazuje, głównym składnikiem budulcowym tego typu materiałów jest węgiel pierwiastkowy, którego udział mieści się zazwyczaj w przedziale od 85% do
95% wagowych. Pozostałość stanowią pierwiastki takie jak wodór, azot, siarka i tlen oraz substancja mineralna, którą stanowią najczęściej tlenki i węglany różnych metali. Zawartość domieszek niewęglowych w węglach aktywnych jest w bardzo dużym stopniu uwarunkowana rodzajem prekursora wykorzystanego do ich produkcji, jak również metodą i warunkami jego aktywacji. Stosunkowo łatwe usuwanie substancji mineralnej z węgli aktywnych sugeruje, że nie jest ona związana ze szkieletem węglowym w sposób chemiczny, a jedynie zalega w wytworzonych podczas procesu aktywacji porach. Z kolei heteroatomy obecne w węglach aktywnych tworzą bardzo reaktywne grupy funkcyjne związane z powierzchniowymi atomami węgla (zlokalizowanymi w narożach i na krawędziach krystalitów) lub też mało reaktywne połączenia występujące w przestrzeni międzykrystalitowej oraz w zdefektowanych obszarach poszczególnych płaszczyzn grafenowych, tworzących poszczególne krystality. Właściwości fi zykochemiczne węgli aktywnych zależą nie tylko od ich budowy chemicznej, ale także od charakteru ich struktury porowatej. Tekstura węgli aktywnych może być rozpatrywana jako układ przypadkowo ułożonych grafi topodobnych krystalitów, połączonych ze sobą za pomocą wiązań poprzecznych, rozdzielonych przez fragmenty amorfi cznej substancji węglowej o niskim stopniu uporządkowania oraz przez substancję mineralną pochodzącą z surowca wyjściowego. Krystality
tworzące szkielet węgli aktywnych przypominają pod względem budowy kryształy grafi tu, jednak w ich przypadku obserwuje się większe i niejednakowe odległości międzywarstwowe, mniejszy stopień uporządkowania oraz obecność wakancji i luk w sieci krystalicznej. Dlatego też strukturę węgli aktywnych nazywa się turbostratyczną.